Klasyk Radkowski 2014

Sobota, 24 maja 2014 · dodano: 25.05.2014 | Komentarze 6

Udział w Radkowie do końca niepewny, ale ostatecznie udało się wystartować. Wczesnym porankiem ruszyłem wraz z Grześkiem i już na dzień dobry pogoda zapowiadała sie na bardzo ładną. Niestety na miejscu przywitało nas szare i zamglone niebo i tak już zostało do końca. Do Radkowa przyjechał też ksiądz Olek oraz Paweł z Markiem więc fajna gromadka:) Tuż przed startem który miał miejsce o 9:02 zaczęło padać. Zrobiło się trochę chłodno ale zdecydowałem się pojechać na krótko i była to trafna decyzja. Ruszyliśmy...

Tempo jak na początek takie sobie, więc dopiero koło Wambierzyc i Chocieszowa zaczęliśmy się rozkręcać. Pierwszy sprawdzian grupy w jakiej przyszło mi jechać to podjazd pod Batorów. Już na jego początku tempo narzucił Paweł Bury i nr 274. Nie czaiłem się za wiele i również dołączyłem. Tempo było na tyle silne że zostawiliśmy całą resztę. Po jakiejś chwili dołączył jeszcze nr 273 i 264 (kolega startował 2 minuty przed nami). Im blizej szczytu tym mniejsza stawala sie nasza grupka. Tuż przed końcem podjazdu zostało nas już tylko trzech: ja, Paweł Bury i nr 264. Zjazd to już nieporozumienie ale tak jest co roku więc nie bede sie rozpisywał. Każdy jechal swoim tempem. Nie minęła chwila a dogonił mnie 274, a że kolegi odpuścić nie wolno to starałem sie go trzymać na odległość. Ucierpiał na tym rower (całkowicie urwał się i odpadł mi  koszyk z pełnym bidonem) bo dziury zaliczałem na prawo i lewo.

Na wypłaszczeniu było już nas więcej, czyli grupa 5 osób z podjazdu pod Batorów. Pamiętając podwójny defekt w ubiegłorocznym klasyku, za wszelką cenę chciałem uniknąć podobnego zdarzenia w tym roku a było to na odcinku kolo Złotna. Na przed ostatnim podjeździe który miał miejsce jeszcze przed Kudową odpadł 273 i została nas już tylko czwórka. Wiedziałem, że wszystko się rozegra na ostatnim, ale i najfajniejszym jak dla mnie podjeździe - na szczyt Karłowa. Tempo jak zwykle mocne, na przemian Pawła Burego i moje. Tego wszystkiego nie wytrzymał groźny konkurent czyli nr 274 i została już nas trójka.



Przed zawodami założyłem, że jak będę się czuł na siłach to postaram sie depnąć mocniej albo po prostu spróbuję odjechać towarzyszom. Podjazd trwał i trwał, a nasza trójka dzielnie trzymała się razem. Co chwile tempo było podkręcane i z pewnością wyszło nam to na dobre. Mój plan odjazdu odstawiłem na bok, Paweł Bury trzymał się dobrze a nr 264 pomimo dobrej formy miał do mnie 2 minuty straty więc spokojnie czekałem dalej. Wiedziałem też podczas wyścigu, że Paweł nie czuje się najlepiej na zjazdach tak więc miałem swój chytry plan i go zrealizowałem ;). Początek zjazdu jechaliśmy jeszcze we trzech ale później zdecydowałem się zaryzykować i pojechać odważniej (czytaj nierozsądnie). Nie jest to mądre i nie polecam takiej jazdy bo były tego dnia wypadki, ale w moim przypadku zdało to egzamin w 100%. Przed Radkowem miałem jeszcze długą prostą i tu za wszelką cenę starałem się jechać jak najszybciej. Paweł wraz z 264 mogli pojechać po zmianach i mógłby być kłopot. Ostatecznie plan się powiódł i dojechałem do mety samodzielnie. 

Z wyniku jest bardzo zadowolony, z trasy już zdecydowanie mniej, i jeszcze raz dogłębnie przemyśle start w przyszłym roku. Dziury na tej trasie to prawdziwa katastrofa. W dodatku pełno błota i w ogole, także wyścig ten przypominał przełaj, a nawet podchodził pod mtb. Dobra, był to typowy klasyk ale muszą organizatorzy zadbać o niektóre odcinku bo inaczej to nic z tego nie będzie. Poza tym siabada i do przodu. 

Wyniki

Klasyfikacja:
6 (open), 2 (kategoria m3)
czas: 02:08:59h
avg: 30.24km/h