Lubawka-Janowice-Łomnica-Karpacz-Kowary-Lubawka

Sobota, 14 kwietnia 2012 · dodano: 14.04.2012 | Komentarze 3

Długo wyczekiwany trening weekendowy, z konkretną trasą na szczęście został zrealizowany. Ostatnio pogoda nam nie dopisywała, było zimno i deszczowo a w takich warunkach trudno myśleć o treningu. Dziś w warunkach dość znośnych, choć niebo zachmurzone, temperatura +5 (w czasie treningu) i spory wiatr nie zatrzymały mnie przed treningiem. Ugadany z Pawłem "Montventoux" w Kamiennej Górze ruszyliśmy w stronę Marciszowa. Obaj zziebnięci i przy wkurzającym wietrze trzymaliśmy dobre, mocne tempo. W niecałą godzinę stawiliśmy się na zjeździe z Miedzianki, gdzie mamy do czynienia z wymagającą górą która przeważnie jest zaliczana z odwrotnej strony. Dziś przyszło nam zjeżdzać dlatego udało się zrobić w tym roku najwyższą prędkość mianowicie 73.73km/h. Masakrycznie sztywny i niebezpieczny zjazd przeleciał w mgnieniu oka. Mója prędkość to nic w porównaniu do Pawła który zrobił tu 82km/h, pomimo kundla który wyskoczył mu tuż przed koło :/ Dalsza trasa nieco się wypłaszczyła i tak do końca Łomnicy. Na tym odcinku głównie płasko z małymi hopkami a więc fajna odmiana. Dalej było już coraz trudniej bo czekały ciężkie podjazdy a więc kierunek Karpacz. Szło nam całkiem dobrze jak na ilość treningów jakie zrobiliśmy w tym roku. Zahaczyliśmy Orlinek bo trudno tu nie zawitać będąc w tych okolicach a potem kierunek Wang z tą różnicą że Paweł zaproponował boczny podjazd o nachyleniu większym jak 20%...Ta sztajfa choć krótka ostro dała się we znaki. Przednie koło z lekkością podnosiło się do góry co przypominało mi jazdę pod Modre Sedlo:) Daliśmy radę i na szczycie pstryknęliśmy jeszcze po fotce żeby nie było...Pozostał nam zjazd z Karpacza w kierunku Kowar. Ponownie przeszkadzał wiatr a nie ma nic gorszego jak tyrasz ile sił a mr. wind robi co chce. W Kowarach postanowiłem że szczyt przełęczy zrobie trudniejszą drogą...drogą głodu. Męczący podjazd umilił mi jeszcze Paweł który postanowił jeszcze na koniec dokręcić mehanizm siłowy w swoich nogach. Na szczycie się pożegnaliśmy i każdy pojechał w swoją stronę. Przede mną pozostało zdobycie rozdroża na Okraj i długi zjazd do Miszkowic. Tu mocno odczułem chłód zjazdu ale już przy zbiorniku wodnym temperatura wzrosła dosłownie i w przenośni. Pozostało wjechanie na nieszczęsny Szczepanów i voila. Dobry trening, nogi dostały swoje a teraz tylko czekać na ocieplenie i choć jeden trening w tygodniu. Trzebnica 28.04 nadal niepewna ale liczę że jakiś transport się znajdzie:)
MAPKA:

Na szczycie nowego podjazdu w Karpaczu: